εταιριαστής

ἑταιριαστὴς και ἑταιριστής, ὁ (Μ) [εταιριάζω]

στον πληθ. ἑταιριασταί

επίθ. που δόθηκε στους χριστιανούς και τους μωαμεθανούς («ὅτι ἑταῑρον Θεῷ προήγαγον, λέγοντες εἶναι τὸν Χριστὸν υἱὸν τοῡ θεοῡ», Νικ. Χων.).